Oraingo honetan espazioak landuko ditugu, horretarako
gure logelatik hastea proposatu zaigu, norberaren logelak duen esentzia
azaltzea.
Egia esan nire gelan ez dut denbora asko igarotzen eta
aurten Donostian bizi naizenez, asteburuetan baino ez dut erabiltzen.
Nire gela nahiko txikitxoa da, eta ziur aski ez da
aldizkarietan agertuko zen logeletako bat. Ez da diseinuzkoa egia esan, urteak pasatzen joan diren heinean eraikitzen joan naiz.
Logelak nire esentzia jaso zuen nik 10
urte nituenean gutxi gora behera. Orduan izan zen edredoia, alfonbra eta lanpara aldatu
eta nik aukeratutakoak jarri nituenean. Ordutik ez da asko aldatu, horman jarri ditudan koadro
eta kortxoak bakarrik.
Bi kortxo ditut: bat nik eraikitakoa eta bestea imanen
bidez funtzionatzen duena.
Imanekin dudana asko gustatzen zait, nire familia eta
lagunen argazkiz beteta baitago; baina horretaz gain, bisitatu izan ditudan eta nire lagunak bisitatu dituzten
munduko txoko gehienetako imanak ditut bertan. Beraz, hori da kortxo hau
berezia egiten duenaren arrazoia eta aldi berean logela nirea egiten duen elementua.
Beste kortxoan ez ditut hainbeste gauza, baina nik eraiki
eta diseinatutakoa da, ardau botilen kortxoak erdibituz sortu nuena. Ezberdina
denez eta polita geratu zitzaidanez horman eskegitzea erabaki nuen.
Gelaren tamaina
dela eta ezin ditut altzariak lekuz aldatu, denak “enkajatuta” egongo balira
bezala daudelako. Askotan altzariak aldatzea planteatu izan dut; baina egia
esan ditudan honek politak dira eta bereziak, veste inork ez dituelako.
Hainbatetan
diseinatu izan dut nire logela Ikeako altzari
berriak erabiliz, kolore ezberdin bat bilatuz eta abar; baina azken finean edonork eduki
dezaken gela bat sortzen nuen, benetan inork ez duen logela bat daukadanean.
Ondorioz esan
dezaket nire gelatxoaz arro nagoela, nire txoko pertsonala delako eta urtez
urte eraikitako espazioa delako.
Espero dut niri
bezain beste gustatzea.
